je kent ze vast wel, de jongens en meisjes die dealen in jouw buurt

Het zijn zij uit jouw buurt die het nodig vinden om erbij te horen.

Misschien is het wel jouw dochter of jouw zoon. De buurjongen of dat ene aardige meisje van je weet wel.

Ze zijn vaak met meerderen uit de buurt. De ene op de uitkijk, een andere vlakbij, een derde en vaak vierde die dealen.

Het zijn ook die broekies die een extra centje willen verdienen. Zo begint het, ze rontselen elkaar.

Veel ouders hebben er soms echt waar helemaal geen weet van of willen er zelfs helemaal niets van weten, ze distanciëren zich weg van de ongewenste situatie. Het zijn de adolecenten, de pubers die zich een weg zoeken in de maatschappij nog niet beseffen dat drugs het leven in je lichaam overneemt. Het bewustzijn verliest het van de dosis verdovende middelen. Het begint met proberen, dan met ach het heeft me goed gedaan, ik voelde mij vrij. Velen groeien er in gedachten wel overheen maar voor anderen is het plots een verslaving waarvan ze bij hoog en laag volhouden dat het niet zo is. 

De Politie heeft er haar handen vol aan, ander werk blijft liggen maar weet dat je bent gesignaleerd, je gegevens genoteerd zijn en deze heus niet uit het systeem verdwijnen. Je draagt het voor altijd bij je, een stempel voor heel je leven. En niet die alleen van jou, ook die van je ouders, je niets vermoedende broer of zus, ook zij staan onder toezicht, in het systeem die veilig opgeslagen zijn en zelfs politieambtenaren niet altijd toegang tot hebben.

Internet is een sterk media, wereldgroot. Data wordt gekoppeld en daar waar jij als jonge gast totaal niets vermoedend aan een avontuur begon is als een groot dossier gebundeld.

Het gaat niet om de door velen gevoerde discussies, het gaat uiteindelijk over jou. Er wordt gediscusieerd over hoe ver we een ongewenste situatie uit de hand kunnen laten lopen alvorens in te grijpen. Of we de grenzen moeten verleggen, meer moeten gedogen omdat we het als het nieuwe normaal moeten zien. Wanneer grijpen we in en beteugelen we de situatie.

Veel geld wordt hieraan besteed. Dit geld zouden we ook anders kunnen besteden.

We zouden je ook kunnen laten oppakken en voor enkele dagen in een isoleer laten plaatsen. Dat vinden wij voor een prille puber nog net even te ver gaan. Je ouders hebben de taak van opvoeden, niet de politie.

Zij zien toe slaan alles op en grijpen in op het moment dat je oud genoeg bent verantwoording af te leggen.

Stop je op tijd, houdt het op dan kom je er vaak goed van af.

Ben jij die volhouder die denkt mij pakken ze niet, vergis je niet er zijn steeds meer ogen die zien en vastleggen wat jij doet.

Ons netwerk breidt zich uit, we zien waar je bent, wat je doet en je werkt er zelf aan mee, jij bent het die alles denkt te moeten hebben, wij stoppen er wel volgsystemen in.

Dealen is een dure hobby, een dure bezigheid waar veel geld in omgaat en ook wij een broodwinning aan hebben.

Het zal onze tijd wel duren

Het is niet al niet meer de discussie of jij of je vriend of vriendin het is, wij weten wat ons te doen staan.

Wij doen een beroep op onze rechten en vragen je heel vriendelijk, wil jij dealen of gebruiken? Aan omwonende en passanten vragen wij leg het vast, stuur het door wij zorgen voor een goed en onderbouwd dossier.

nu de vakantie voorbij is is het weer een gekkenhuis bij ons in de Maastrichtse straten.

80-90-100 waar je 50 mag,

50-60 waar 30 maximaal is toegestaan.

Het harde optrekken, piepende banden je raakt er nooit aan gewend.

Waarom keurig de bocht nemen als de binnenbocht door bijna niemand wordt bereden.

Ik zie geen verbetering door de jaren heen.

Het trekt alleen maar harder op, die elektrische auto’s om gek van te worden.

Nee, ik houd wel van vakantie

Heerlijk, een heel stuk rustiger, we kunnen dan gelukkig even bijkomen.

Wij gaan niet meer op vankantie tijdens het hoogseizoen, die tijd die is voorbij.

We gaan als die gekke racen, de politie houdt ze niet meer bij.

Druk – Scan afbeelding.